เเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ตามหลักสากลนิยม

เเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ตามหลักสากลนิยม
  ในการพิจารณาเเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่เพื่อให้เข้าใจง่ายเเละไม่เกิดการสับสนในเรื่องเเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่นี้เขาได้จัดเเม่เเบบพิมพ์ พิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ออกเป็น 4 เเม่เเบบพิมพ์คือเเต่เรื่องนี้อาจารย์กิติ ธรรมจรัสได้ให้ข้อคิดว่าหลักใหญ่ๆคือมีเกศทะลุซุ้มกับเกศไม่ทะลุซุ้มเเละที่ต้องมีในเเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ตามหัวข้อหมายเหตุสรุปทุกเเม่เเบบพิมพ์ของพระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ที่ต้องเหมือนกันหรือคล้ายกันคือ ตามข้อที่1 ตามข้อที่3 ตามข้อที่5 ตามข้อที่6 ตามข้อที่14
การอภิบายเเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังของอาจารย์ กิติ ธรรมจรัส ใครสนใจก็รีบบันทึกไว้น่ะเดียวโดนลบเพราะท่านเเก่มากเเล้วหาตัวยากน่ะเข้าถึงตัวยาก                                                                                   1.เเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ พิมพ์เอ พิมพ์a หรือพิมพ์1

                               

 เเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ พิมพ์เอ พิมพ์a พิมพ์1 หรือพิมพ์เส้นเเซมใต้หน้าตักชื่อว่าองค์เสี่ยดม                                                                                    เเม่เเบบพิมพ์นี้จะมีลักษณะการสังเกตุคือพิมพ์จะมีเส้นเเซมใต้หน้าตักที่
องค์พระประทับพระเกศจะไม่ทะลุซุ้มถ้ามีทะลุซุ้มในเเม่เเบบพิมพ์นี้เเปลว่าผิดพิมพ์เเต่จุดนี้อาจารย์กิติ ธรรมจรัสบอกว่าไม่เสมอไปเรื่องทะลุซุ้มหรือไม่ทะลุซุ้มให้สังเกตุตัวหลักเป็นเเนวทางในการดูเเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จพิมพ์ใหญ่ นอกจากนี้เเล้วให้สังเกตุส่วนรวม
ต่างๆขององค์พระตามลำดับต่อไป ส่วนด้านหลังองค์พระจะมี เเค่ 4 เเบบเท่านั้นถ้านอกเหนือจากนี้ก็ผิดพิมพ์เหมือนกันทุกองค์พระของเเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่คือ                              
1.หลังสังขยานึกถึงขนมสังขยา                                               

2.หลังกาบหมาก                                                                            

3.หลังกระดานหรือหลังบั้ง

4.หลังเรียบหรือหลังปูไต่หรือหลังด้นหรือหลังเเยก  

2.เเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ พิมพ์บี พิมพ์b พิมพ์2 หรือพิมพ์อกวี อกv

องค์บนเป็นเเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ พิมพ์บี พิมพ์b พิมพ์2 หรือพิมพ์อกวี อกv ชื่อว่าองค์น้ำหมากหาสีจากของจริงได้ยากเป็นพระในตำนาน

เเม่เเบบพิมพ์นี้จะมีลักษณะจะสังเกตุยากหน่อยต้องอาศัยประสบการณ์มากหน่อยเพราะดูยากหน้าอกจะเป็นตัววีหรือตัวV
นอกจากนี้เเล้วให้สังเกตุส่วนรวมต่างๆขององค์พระตามลำดับต่อไป ส่วนด้านหลังองค์พระจะมี เเค่ 4 เเบบเท่านั้นถ้านอกเหนือจากนี้ก็ผิดพิมพ์เหมือนกันทุกองค์พระของเเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่คือ 

1.หลังสังขยานึกถึงขนมสังขยา                                               

2.หลังกาบหมาก                                                                             

3.หลังกระดานหรือหลังบั้ง

4.หลังเรียบหรือหลังปูไต่หรือหลังด้นหรือหลังเเยก                                        

3.เเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ พิมพ์ซี พิมพ์c พิมพ์3 หรือพิมพ์อกกระบอก

เเม่เเบบพิมพ์นี้จะสังเกตุว่าหน้าอกจะเป็นรูปทรงกระบอกคือด้านข้างอกทั้งซ้ายเเละขวาจะลากตรงลงมาเกือบถึงต้นเเขนมองดูก็จะเป็นรูปกรวยกลมเเท่งลงมาซึ่งจะไม่เป็นตัววี นอกจากนี้เเล้วให้สังเกตุส่วนรวมต่างๆ
ขององค์พระตามลำดับต่อไป ส่วนด้านหลังองค์พระจะมี เเค่ 4 เเบบเท่านั้นถ้านอกเหนือจากนี้ก็ผิดพิมพ์เหมือนกันทุกองค์พระของเเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่คือ     
1.หลังสังขยานึกถึงขนมสังขยา                                               

2.หลังกาบหมาก                                                                             

3.หลังกระดานหรือหลังบั้ง

4.หลังเรียบหรือหลังปูไต่หรือหลังด้นหรือหลังเเยก  

4.เเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ พิมพ์ดี พิมพ์d พิมพ์4 หรือพระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่เกศทะลุซุ้ม

เเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่เกศทะลุซุ้ม หลังปูไต่หรือหลังด้น

เเม่เเบบพิมพ์นี้จะสังเกตุมีพระเกศทะลุซุ้มเเทงขึ้นทะลุไปนอกเส้นซุ้มด้านบน องค์พระจะนั่งเอียงไปขวาหรือซ้ายขององค์พระเล็กน้อยถึงปานกลางส่วนฐานบนสุด ฐานกลาง ฐานล่างสุด จะเอียงไปทางด้าน

ด้านบนเป็นเเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ พิมพ์ดี พิมพ์d พิมพ์4 หรือเกศทะลุซุ้ม ฉายาองค์ลุงพุฒของวงการพระเครื่อง

ซ้ายขององค์พระเล็กน้อย ฐานล่างสุด จะมีร่องตรงกลางบางๆเเต่หลักๆให้ดูส่วนรวมของพิมพ์มาตราทั่วไป นอกจากนี้เเล้วให้สังเกตุส่วนรวมต่างๆขององค์พระตามลำดับต่อไป ส่วนด้านหลังองค์พระจะมี เเค่ 4 เเบบเท่านั้นถ้านอกเหนือจากนี้ก็ผิดพิมพ์เหมือนกันทุกองค์พระของเเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่คือ                                                                                        1.หลังสังขยานึกถึงขนมสังขยา                                               

  2.หลังกาบหมาก                                                                             

  3.หลังกระดานหรือหลังบั้ง                 

 4.หลังเรียบหลังปูไต่หรือหลังด้นหรือหลังเเยก  

ด้านบนเป็นเเม่เเบบพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ พิมพ์ดี พิมพ์d พิมพ์4 หรือเกศทะลุซุ้ม ฉายาองค์คุณบุญส่งของวงการพระเครื่องด้านหลังกาบหมาก


 หมายเหตุสรุปทุกเเม่เเบบพิมพ์ของพระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ที่ต้องเหมือนกันหรือคล้ายกันคือ     ผู้เขียนขอใช้ศัพท์เรียกง่ายๆจะได้เข้าใจเห็นปุ๊บเข้าใจป๊าบพิมพ์นี้น่ะเนื้อเเบบนี้จะได้ดูเป็นไม่หลงทางไปเเบบผิดๆเสียดายเงินทองน่ะทุกวันนี้คนขายพระปลอมรวยน่ะสมมุติขายองค์ล่ะ100-200บาทดีไม่ดีอาจราคามากกว่านั้นอีกน่ะขายให้คน5-10องค์ต่อวันเรื่อยๆคิดดูจะได้เท่าไรต่อเดือนคนขายส่วนมากก็เห็นเเต่ทำงานอื่นด้วยซิหรือขายเป็นอาชีพอันนี้กล่าวถึงร้านล่างๆที่ขายทั่วไปมาดูร้านเเบบขายพระสมเด็จปลอมถามว่ากฎหมายเเบบนี้หายไปไหนหมดเอาผิดหน่อยซิทำไมเรื่องไม่เป็นเรื่องถึงผิดกันจังประเทศไทยหนอ มาต่อเรื่องร้านเเบบมืออาชีพจริงๆยกตัวอย่างมีร้านอยู่ท่าพระจันทร์ร้านหนึี่งร้านดังมากๆอันนี้ร้านเดียวน่ะไม่นับร้านอื่นด้วยจริงๆมีหลายร้านหลายๆที่ ลักษณะเเบบร้านไฮโซ ร้านอะไรพระสมเด็จมีเยอะมากๆองค์ๆหนึ่งราคาไม่ใช่น้อยๆน่ะเนื้อหาเหมือนกันเป๊ะอะไรจะขนาดนั้นสมเด็จหาง่ายเกินไปเปล่าอืมน่าคิดถ้าพูดกันจริงๆพระที่ท่านตัดกิเลสเเล้วท่านไม่เข้ามายุ่งกับเรื่องพวกนี้เช่นการสร้างพระด้วยตัวเองเช่นพูดถึงการสร้างพระสมเด็จวัดระฆังวันๆท่านต้องมานั่งทำพระหรือ มันใช่เรื่องของพระที่ท่านตัดกิเลสเเล้วหรือท่านเอาเวลาไปทำกิจของวัดกับทำให้กิเลสหายไปไม่ดีกว่าหรือบวชเพิื่อไรจะสร้างกิเลสหรือเอากิเลสเข้าตัวเเต่เรื่องของขลังเช่นผงที่ใช้ทำสมเด็จท่านอาจสร้างจริงๆในสมัยนั้นเอาใส่กับน้ำมนต์เพื่อใช้รักษาโรคต่างๆเพราะโรคเยอะในสมัยนั้นโรคพยาบาลก็ไม่มี คนพึี่งพาวัดส่วนใหญ่พูดจริงๆก็คือท่านไม่ได้สร้างพระสมเด็จเลยเเต่คนที่สร้างคือคนที่เขามีอำนาจในวัดมากกว่าเเละมองเห็นว่าคนมาขอของท่านไปดื่มกินหายจากโรคต่างๆหรือเอาไปใช้อย่างอื่นเเล้วเกิดประสบการณ์ก็มีเเละเมื่อช่วงระยะเวลานับเป็นหลายๆปีเข้าคนก็จะมาหาท่านคนคนธรรมดาเข้าไม่ได้อยู่เเล้วในบริเวณอารามหลวงนอกจากท่านออกไปทำอย่างอื่นนอกเขตหลวงส่วนมากเจ้านายเเละพ่อค้าที่ได้ไป เมื่อคนได้ยินคำบอกเล่าต่อๆกันไปกว่าจะคนรู้จักก็กินเวลาหลายปีมากเพราะไม่มีอุปกรณ์สื่อสารมีเเต่คำบอกเล่าเท่านั้น ฉะนั้นการสร้างพระเนื่้อผงจะเกิดในระยะเวลาเเค่ไม่กี่ปีก่อนท่านมรณะภาพอาจจะช่วงสั้นๆ นี้พูดถึงเฉพาะพระสมเด็จวัดระฆังน่ะเมื่อมีคนเริิ่มสนใจเยอะจะให้ทุกคนทั่่วไปก็ไม่ไหวก็ต้องหาอะไรมาผสมจึงคิดวิธีการสร้างพระเนื้อผงที่คนกินได้เช่นของใกล้ตัวคือปูนกินหมาก ข้าว พืชผักต่างๆสมุนไพรต่างๆที่พอหาได้เเละของทำบุญต่างๆที่ผสมได้ ที่เหลือจากคนมาทำบุญสมัยก่อนคนทำบุญเยอะอยู่เเล้วทำนากันทั้งน้านเพราะสมัยก่อนชอบกินหมากถามว่าสมัยก่อนหาปูนกินหมากยากมั้ยไม่เลยที่ไหนก็กินหมากเเค่ประกาศว่าทางวัดรับบริจาคสิ่งต่างๆชาวบ้านสมัยก่อนรักทำบุญอยู่เเล้วไม่เหมือนสมัยนี้เห็นเงินเป็นพระเจ้าถามว่าสมัยก่อนมีการปลอมพระสมเด็จกันมั้ยส่วนน้อยน่ะเเต่ทำพระมาหลายปีกว่าจะรู้จักกันว่าพระสมเด็จรักษาโรคหรือเป็นของขลังได้เพราะสมัยก่อนกลัวบาปกันมากส่วนน้อยที่จะไม่เกรงกลัวบาปกันคนกลุ่มนี้น่าจะปลายๆที่ท่านมรณะไปเเล้วทำออกมาหลอกขายให้คนทั่วไปที่อยู่ต่างเมืองหรือเเลกเป็นสิ่งของเเต่น่าจะอยู่ในช่วงที่การคมนาคมสะดวกขึ้นเเต่ช่วงที่ท่านอยู่ก็ไปเอาที่วัดกันดีกว่าก็เดินทางลำบากมากพูดง่ายๆคือวัดระฆังสมัยก่อนอยู่เขตพื้นที่อารามหลวงคนธรรมดาไม่มีสิทธิ์เข้าไปได้เเต่คนธรรมดาที่ได้คือคนคอยมาใส่บาตรท่านตอนท่านเดินบิณฑบาตออกจากบริเวณวัดหรือนั่งเรือบิณฑบาตเเละท่านไปเยี่ยมบ้านเกิดที่อำเภอท่าเรือ ตำบลท่าหลวง ท่านน่าจะเดินทางด้วยเรือจะสะดวกกว่าล่องตามเเม่น้ำเจ้าพระยาไปเรื่อยเเละไปเเยกเเถววัดพนัญเชิงวรวิหารไปทางเเม่น้ำป่าสัก ล่องไปเรื่อยๆถึงบ้านเกิดท่านช่วงนี้ตั้งเเต่ออกจากวัดน่าจะมีเเจกคนที่ทำบุญกับท่านการเดินทางต้องผ่านจังหวัดนนทบุรี ปทุมธานีสมัยก่อนต้องใช้เวลาเป็นวันๆเดือนๆเลยที่เดียวกว่าจะถึงเดินทางลำบากเเละท่านก็เริ่มอายุมากเเล้ว ก่อนจะถึงพระนครกรุงศรีอยุธยาเเละช่วงที่ท่านจำพรรษาอยู่วัดระฆัง 20 ปีระหว่าง 2395-2415 เวลาช่วงสั้นๆเองการสร้างพระสมเด็จระบุไม่ได้ว่าคนที่สร้างเริ่มตอนไหนเเต่ที่บอกว่าท่านเป็นคนกดพิมพ์เองไม่ไช่เเน่นอนพระท่านเมื่อไม่มีกิเลสเเล้วท่านจะไม่เข้ามายุ่งในเรื่องทางโลก ฉะนั้นการสร้างพระไม่น่าเยอะมากมายเเละอีกอย่างท่านเป็นพระที่ไม่ถือตัว ไม่ยินดีในลาภยศฉะนั้นท่านย่อมเข้าได้กับทุกสิ่ง  การเเจกพระเเละคนที่ได้ไปส่วนมากน่าจะเป็นคนที่ตั้งใจทำบุญตอนท่านล่องเรือเพราะจะเอาลงเรือไปได้มากกว่าหรือเดินทางด้วยอะไรก็เเล้วเเต่ไปบ้านเกิดกับคนที่คอยมาทำบุญอยู่นอกบริเวณวัดช่วงที่ท่านไปบิณฑบาตกับท่านอาจได้รับให้ไปเป็นคนดูเเลสร้างสิ่งต่างๆของพระพุทธศาสนาบริเวณวัดใกล้เคียง หรือต่างเมืองเเต่เเบบนี้โอกาสน้อยเพราะการเดินทางลำบากมาก ส่วนมากคนที่ได้ไปมากคือเจ้านายหรือคนที่อยู่ในอารามหลวงที่นับถือท่าน เเละส่วนน้อยกับคนที่อยู่ริ่มเเม่น้ำเจ้าพระยา กับคนที่ล่องเรือค้าขายเพราะวัดอยู่ติดเเม่น้ำเจ้าพระยา ท่านไม่น่าเเจกเองเพราะท่านสละกิเลสเเล้วคนที่คอยติดตามดูเเลท่านน่าจะเป็นคนเเจกคนที่ได้ไปไปให้คนต่อไปๆก็เเล้วเเต่ การเดินทางส่วนมากจะทางเรือมากกว่าเพราะสะดวกอีกอย่างท่านอายุมากเเล้วบังเอิญว่าคนที่ได้ไปเกิดประสบการณ์อะไรบางอย่างก็ได้ร่ำลือเเละค่อยๆกระจายไปเรื่อยๆกินเวลาหลายๆปีที่เดียวกว่าจะเลื่องลือเเบบนั้น6-10ปีเอาไม่อยู่หรอกเพราะสิื่อสารกันไม่ได้มีเเต่คำบอกเล่าเท่านั้นการสื่อสารไม่ไช่เหมือนทุกวันนี้สมัยก่อนกว่าจะรู้ข้ามเมืองหรือถึงรู้ก็มีเเต่พวกคหบดีที่มาทำธุระในเมืองนี้ หรือพวกค้าขายต่างๆที่เขาเดินทางอยู่เเล้วเเต่ส่วนน้อย เเต่ส่วนมากเชื่อบ้างไม่เชื่อบ้างก็มี ก็กินเวลาหลายๆช่วงอายุคนในเมืองนี้เลยทีเดียวกว่าจะรู้ว่าพระสมเด็จดีอย่างไรจึงมีช่องว่างให้คนหัวใสปิ๊งๆที่เริ่มมีการคมนาคมสะดวกเเล้วเเต่งเรื่องโน้น ยัดเรื่องนี้ ยกจักรวาลเข้ามา เเล้วคิดพระสมเด็จปลอมขึ้นมาเรื่อยๆๆจนมากมายถึงขนาดนี้  ถามว่าคนสมัยก่อนหรือคนต่างเมืองต้องเดินทางกันด้วยเรือ เกวียน ช้าง ม้า โรคป่าก็เยอะ สัตว์ร้าย เเมลงต่างๆที่อยู่ในป่าเป็นภัยกับคนก็เยอะ โจรผู้ร้ายก็ชุกชุม ถามว่าใครจะกล้าเสี่ยงไปต่างเมืองต้องใช้เวลาหลายวันอีก ถ้าเเบบนี้ก็ส่วนน้อย  ถามว่าชาวบ้านธรรมดาที่อยู่ต่างเมืองได้มั้ยส่วนน้อยๆมากๆมีเเต่คนมีฐานะส่วนมากเพราะเขามีสิ่งเดินทางถามว่าพระสมเด็จที่เหลือมาถึงทุกวันนี้มากมั้ยส่วนน้อยครับส่วนมากจะใช้กันมากกว่านอกจากใครได้มากก็เก็บไว้ก็มีเเต่ถามว่าสมัยก่อนรูปภาพเด็กๆสมัยก่อนหรือผู้คนสมัยก่อนเขาเเขวนพระไม่ ไม่เลยสมัยก่อนมีเเต่เครื่องลางส่วนใหญ่พูดจริงๆมองว่าพระสมเด็จจริงๆคงไม่มีเหลือให้เห็นกันเพราะถ้ามองหลักความจริงที่ได้ไปก็ใช้เเช่น้ำกินบ้าง ใช้พระสมเด็จอมไว้ในปากตอนกินหมากก็มีอมบ่อยๆเข้าก็หมด บ้างคนใช้ตัดชิิ้นส่วนองค์พระมาผสมกับน้ำกินตอนเจ็บไข้ ป่วย ก็มีหรือเเล้วเเต่จะใช้หลายวิธี เเล้วที่เห็นกันทุกวันนี้จะเป็นยุคหลังทั้งหมดเลยถามว่าทำทุกวันไหมสมัยก่อนทำอะไรก็ต้องมีวันมีฤกษ์มีเวลาจะให้ทำทั้งวันก็คงไม่ไช่ วันดีฤกษ์ดีปีหนึ่งมีไม่กี่วันหรอก คนต้องทำมาหากินกัน ในสมัยก่อนกันผสมกับผงวิเศษของท่านน่าจะได้เยอะกว่าน้ำมนต์คนทำจึงคิดวิธีทำมา  เเละมาดูร้านค้าพวกนี้เขาขายเเต่เนื้อลักษณะนี้ ถ้าเป็นเนื้อเนื้อใหม่ทำให้เก่า ถ้าเป็นรักก็รักใหม่ทำให้เก่า มวลสารก็ใหม่ความเก่าตามอายุไม่ถึงเลย เเต่ทำให้เก่า ร้านบางเจ้าก็หนึกนุ่มเเบบเอาปูนกินหมากหรือพวกนี้จะรู้เนื้อหาว่าเขาชอบเเบบไหนก็เเปลงปูนได้หลายเเบบ มาทำผสมกับมวลสารมีตามที่เขาบอกก็ใส่ลงไปนวดให้ได้ทีี่ มีฝีมือขั้นเทพโดนใบสั่งให้ทำด้วยน่ะให้เวลาทำเก่าหน่อยเเต่งฝ้าขาวหน่อยการทำก็อยู่กับคนพวกนี้ว่าฝีมือเเค่ไหนจะลงรักก็ได้หรือไม่ลงก็ได้เเล้วเเต่พระพวกนี้สังเกตุง่ายๆมาเนิื้อหาเหมือนกันเป๊ะไม่ต่างกันดูจะตื้นๆมวลสารเห็นชัดเเต่ถ้าเอากล้องส่องดูดีๆความหดตัวของมวลสารกับเนื้อพระไม่มีเลยร้านเเบบนี้มีเยอะของร้านไฮโซทั่วไปพระจะมาตลอดพูดง่ายๆสั่งได้ไม่มีอดไว้หลอกคนมีตังค์พวกนี้พยายามลงพระที่ว่าสร้างหนังสือให้เป็นมาตรฐาน พระพวกนี้ดูดีๆจะเน้นเรื่องพิมพ์มากๆเเละถ้าดูพระจะไม่มีมิติความลึกเเบบพระเก่าตามอายุหรือบางองค์เเต่งลึกก็เอาอะไรขัดตามซอกตามมุม เพราะเอาเข้าสนามมามีทั้งหนูทดลองเเต่ที่เป็นหนูทดลองก็ท่านที่ดูพระนั้นเป็นหลักที่เขาดูจริงๆมีน้อย พูดง่ายๆว่าสังคมคนดีน้อยคนเลวมันเยอะกับพวกเขาเองเเละหน้าม้าหลอกขายลักษณะนี้เยอะครับถ้าเข้ามาเเล้วโดนพระลักษณะเเบบนั้นจะมีมาบ่อยๆเเต่คนพวกนี้พูดง่ายๆหากินเเบบนี้สุขภาพจะไม่ค่อยเเข็งเเรงกันทั้งคนสั่งเเละคนทำตายบ้างก็มียังอยู่ก็มีเเต่ที่ยังอยู่รับรองสุขภาพไม่ไปตามฝันเเน่นอน จากข้อมูลจริงๆพระสมเด็จที่ได้มาเริ่มระบาดหนักสุดก็ประมาณปี 2500คือพูดง่ายๆว่ายังพวกเซียนที่เล่นเเบบนี้อยู่ทั้งรุ่นเก่าเเละพวกรุ่นใหม่เรียกว่าเดินตามหลังพวกผู้ใหญ่เเบบนี้หมาไม่กัด เรื่อยๆมาตลอดเนื้อหาก็เกือบ60ปีเเล้วพระที่ผมมาโชว์ในด้านขวามือผู้อ่าน ที่บอกว่าพระสมเด็จเเท้ของวงการมีทั้งเเท้เเละไม่เเท้น่ะหรือไม่เเท้เลยสักองค์เป็นพระยุคหลังทั้งหมดเลยครับอยู่ที่ดุลพินิจผู้อ่านเอง ของพระสมเด็จวัดระฆังกับพระสมเด็จบางขุนพรหม กับพวกเอาพระสมเด็จพระอาจารย์ยุคหลังมาเป็นพระสมเด็จอีกเเล้วบอกว่าพระสมเด็จเห็นเยอะหรือมีมากไม่เยอะได้ไงก็เล่นกันเบบนี้ เเต่บอกติดรางวัลที่สมาคมจัดอืมน่าคิดซับซ้อนน่ะ ผู้เขียนไม่อยากให้ตกเป็นเป้าหมายเเบบนั้นน่ะอยากให้คนที่สนใจดูเป็นไม่ถามว่าเเท้มั้ยถ้าเกิดคนตอบเขาจริงใจจริงๆเขาตอบว่าไม่เเท้ครับคนถามส่วนมากจะเกิดอารมณ์เเล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับคนตอบล่ะเห็นมามากล่ะถ้าคนถามเขามีมีดหรือปืนล่ะไม่อยากจะคิดเลยหรือส่วนมากก็โดนถ้าวาจาไม่ก็มือเท้าของคนถามล่ะเห็นเยอะน่ะเเบบนี้ถึงเขาไม่อยากตอบกันส่วนมากได้ยินมึงเกิดทันหรืออะไรทำนองเเบบนี้ผู้เขียนบอกก่อนเลยอย่าทำเเบบนั้นเลยถ้าไม่เชื่อใจเขาไม่ต้องเข้าไปหาเขาครับหรือก่อนเข้าไปก็ทำใจไว้เลยก่อนเข้าไปหาคำตอบ จะได้ไม่ต้องทำสิ่งที่ไม่คาดคิดถึงเขาตั้งชมรมที่เป็นมาตรฐานขึ้นมาเเต่ก็อย่างว่าล่ะเงินทองไม่เข้าใครออกใครจะเชื่อใครได้ล่ะเเต่ผู้เขียนก็บอกไปบ้างเเล้วว่าใครเป็นใครอาจารย์คนไหนพอเข้าไปได้หรือเเนะนำเราได้ เเต่ถ้าท่านมีพระเเล้วไปใครดูให้      ถ้าเขาถามเอามาจากไหนเเปลว่าคนถามเขาตั้งประเด็นไว้ 3 กรณีคือ ส่วนมากจะเป็น2อันหลังมากกว่า                                                   1.กลัวเอาจากคนอื่นมาหรือลักทรัพย์มาอันนี้ผิดเอาโทษได้                                                           2.การดูพระองค์นั้นเขาไม่เเม่นพอ                   
3.กลัวว่าซื้อจากร้านที่ปลอมเป็นอาชีพอันนี้น่า
กลัวมากสำหรับวงการพระทุกวันนี้พระร้านเเบบนี้มีผลร้ายต่อคนที่เขาดูเป็นจริงๆพูดง่ายเป็นร้านที่มีผลต่อวงการอืมน่าคิดเพราะใครๆก็ห่วงชีวิตยิ่งราคาเยอะๆเเล้วไม่ต้องคิดเลยลูกตะกั่วไม่เข้าใครออกใครหรืออันตรายต่อชีวิตตัวเองกับคนใกล้ชิดเห็นเยอะน่ะ                                                                   มาต่อกันเช่นพระสมเด็จวัดระฆังที่พอเข้าถึงตัวได้ก็มีอาจารย์ประจำ อู่อรุณ อาจารย์กิติ ธรรมจรัส อาจารย์ศุภชัย เรืองสรรงามสิริ เป็นต้นเเต่ขอเเนะนำก่อนน่ะว่าอยู่ๆจะไปหาให้ดูให้คงยากน่ะเพราะอาจารย์เเต่ละท่านเขาก็ห่วงชีวิตเหมือนกันเขาไม่รู้ว่าเราเป็นเเบบไหนก็หาตามงานที่เขาจัดอบรมไม่ก็จัดประกวดพระเครื่องไม่ก็ไปเป็นลูกค้าท่านหน่อยเเล้วคุยเรื่องพระกับท่านท่านคงไม่ใจดำหรอกน่ะสิ่งนี้ไว้สำหรับคนสนใจจริงๆน่ะไม่ได้เข้าไปเพื่ออย่างอื่นน่ะพูดจริงน่ะผู้เขียนก็เสนอรูปพระเเท้ที่วงการเขายอมรับในนี้ก็เยอะลองเข้าไปดูพิมพ์เเละเนื้อหาของพระดูว่ามันเเบบไหนอย่าทวนกระเเสเอาตามที่เขาบอกว่าพิมพ์นี้เเหละเนื้อเเบบนี้เเหละมวลสารโผล่เเบบไหนมวลสารอะไรเเบบไหน คราบรักเเบบไหนที่โดนทำความสะอาดมาผู้เขียนไม่มีเจตนาขายพระน่ะ ไม่ได้ตั้งร้านหรือไม่มีร้านหรอกน่ะทำบล็อกมาเพราะใจรักทำมาเพราะไม่อยากให้เดินผิดทางในการดูพระสมเด็จถ้าผู้อ่านดูเป็นเเละเดินไปท้องตลาดหรือดูพระสมเด็จที่ไหนก็เเล้วเเต่หยิบมาดูได้พิมพ์เเบบนี้เเหละเนื้อหาเเบบนี้เเหละเเล้วได้ของดีราคาถูกเเต่เเบบนี้เปอร์เซ็นต์น้อยน่ะทุกวันนี้หรือได้เเบบไหนก็เเล้วเเต่ ผู้เขียนก็ยินดีด้วยอย่างมากๆเลยที่ท่านดูประสบความสำเร็จในด้านนี้ผู้เขียนไม่อยากได้ยินคำนี้เล่นสมเด็จ เสร็จทุกราย เเละที่ท่านดูได้ไม่โดนหลอกว่านี้น่ะพระสมเด็จเเล้วยกเเม่น้ำทั้ง5หรือทั้งจักรวาลมาเล่ากัน นั่งเขียนไปเขียนมาก็จะตี1กว่าพรุ่งนี้ต้องตื่นเเต่เช้าอีกมาต่อเรื่องพิมพ์

1.เส้นกรอบเเม่พิมพ์ทั้ง4ด้านโดยเฉพาะด้านซ้ายมือขององค์พระจะเป็นเส้นด้านในหรือเรียกว่าเส้นบังคับเเม่พิมพ์ที่ไม่ใช่ด้านกรอบนอกสุดที่ได้ตัดขอบชิดกับเส้นซุ้มด้านในจะต้องวิ่งลงมาเลยไหล่ซ้ายองค์พระมานิดหนึ่งเกือบถึงกลางเเขนเเล้วหายไปกับเส้นซุ้มเรือนเเก้วหรือครอบเเก้วไม่มาถึงกึ่งกลางเเขนหรือถึงปลายข้อศอก ส่วนด้านขวามือองค์พระเส้นกรอบเเม่พิมพ์ด้านในที่ไม่ใช่กรอบด้านนอกในกรณีที่พระได้ตัดขอบชิดเส้นด้านในต้องวิ่งตลอดลงมาถึงเส้นซุ้มมุมหักด้านล่างของเส้นซุ้ม

2.เส้นซุ้มจะนูนใหญ่หรือที่เรียกว่าครอบเเก้วหรือเรียกเเบบโบราณว่าหวายผ่าซีก ด้านบนเเถวระหว่างบนหัวองค์พระจะเหมือนหรือคล้ายกันคือเส้นซุ้มจะม้วนตัวเข้าด้านในไม่มากก็น้อยเเล้วเเต่สภาพองค์พระเเละเส้นซุ้มครอบเเก้วต้องลาดเอียงไปทางซ้ายมือเล็กน้อยขององค์พระเสมอ

3.รูปหน้าองค์พระหรือส่วนพระพักตร์จะคล้ายผลมะตูม ส่วนพระเกศหรือยอดบนหัวพระส่วนมากต้องลักษณะยาวหรือสะบัดไปทางซ้ายมือองค์พระ

4.ส่วนใบหูองค์พระจะมีสองข้างหรือข้างเดียว ก็ขี้นอยู่ที่สภาพองค์พระที่สมัยก่อนบอกว่าเห็นหูรำไรในส่วนนี้ก็อยู่ที่การกดพิมพ์ออกมาด้วยต้องพิจารณาอีกทีกับสภาพองค์พระ ส่วนลำคอพระส่วนมากจะติดทุกองค์

5.ที่ช่องรักเเร้ของที่เป็นหัวไหล่ด้านซ้ายมือองค์พระต้องมีเนื้อน้อยกว่าช่องรักเเร้ที่เป็นหัวไหล่ด้านขวามือองค์พระ หรือรักแร้ขององค์พระด้านซ้ายจะมีความลึก ปลายเเหลม และอยู่สูงกว่ารักแร้ด้านขวา ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของพระสมเด็จวัดระฆังโฆษิตาราม พิมพ์ใหญ่ ทั้ง 4 พิมพ์

6.หัวปลายเข่าด้านซ้ายมือขององค์พระต้องสูงกว่าหัวปลายฐานด้านซ้ายมือของฐานบนสุดขององค์พระ  ส่วนปลายหัวเข่าด้านขวามือองค์พระต้องต่ำกว่าปลายฐานบนสุดขององค์พระเล็กน้อยมิติข้อที่ 6 ทั้งหมดนี้ก็ขึ้นอยู่กับสภาพองค์พระอีกทีหนึ่งเเต่พระเเท้ต้องมีจุดนี้

7.ส่วนมากองค์พระจะนั่งตะเเคงด้านซ้ายมือองค์พระเล็กน้อยถึงปานกลางหรือขึ้นอยู่กับสภาพองค์พระมองดูการนั่งได้สมส่วน  เเต่ฐานบนสุด ฐานกลาง ฐานล่างสุด จะต้องเอียงไปซ้ายมือองค์พระเล็กน้อยถึงปานกลาง

8.ฐานชั้นกลางจะเป็นขาสิงค์หรือขาโต๊ะทั้งสองข้าง

9.พื่้นที่ซุ้มด้านในครอบเเก้วขององค์จะอยู่ต่ำกว่าพื้นที่ด้านนอกเส้นซุ้มเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

10.จะมีเส้นคล้ายจีวร ที่แขนด้านซ้ายมือขององค์พระจะเป็นเส้นจีวรพาดจากแขนลงมาที่หน้าตักซ้ายขององค์พระ

11.ปลายพระบาทด้านซ้ายขององค์พระจะตรงหรือใกล้เคียงกับเเนวหักปลายข้อศอกด้านขวามือด้านบนขององค์พระในพิมพ์ที่
กดติดชัด

12.เส้นซุ้มจะมีรอยการเขยื้อนเข้าใจว่าเกิดจากการใช้วัตถุดันเนื้อพระออกจากเเม่พิมพ์ เเละจะต้องเกิดขึ้นขอบด้านในของเส้นซุ้มส่วนมากจะเกิดด้านล่างเส้นซุ้มถึงขอบบนไม่มากก็น้อยจุดนี้ส่วนมากเกิดขึ้นทุกพิมพ์ของพระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่ พิมพ์เจดีย์ พิมพ์ฐานเเซม พิมพ์เกศบัวตูม เป็นต้น

13.จะมีเนื้อเกินปลายฐานชั้นล่างข้างๆไปชนเส้นซุ้มมุมขอบด้านในไม่มากก็น้อยขึ้นอยู่กับการกดองค์พระมากกว่าจุดนี้

14.เส้นซุ้มครอบเเก้วด้านขวามือองค์พระจะวิ่งตรงระหว่างช่วงข้อศอกท่อนเเขนบนถึงระหว่างหูข้างขวามือองค์พระเเล้วค่อยโค้งครอบบนหัวพระไปทางซ้ายมือขององค์พระ

15.พื้นที่ระหว่างฐานองค์พระกับฐานชั้นบนสุดเขาเรียกว่าช่องที่3 พื้นที่ระหว่างฐานองค์พระฐานชั้นบนสุดกับพื้นที่ชั้นฐานกลางเขาเรียกว่าช่องที่2 พื้นที่ฐานชั้นกลางกับพระฐานชั้นล่างสุดเขาเรียกว่าพื่้นที่ช่องที่1
เเละพื้นที่ช่องที่1กับพื้นที่ช่องที่3ทั้งสองพื้นที่นี้จะสูงกว่าพื้นที่ช่องที่2ซึ่งช่องที่2จะมีพื้นที่อยู่ใกล้เคียงกับรอบองค์พระหรือภายในเส้นครอบเเก้ว ในจุดนี้ของข้อที่15 คิดอยู่ที่การกดพิมพ์หนักเบามากกว่าจุดนี้ควรพิจารณาเป็นอันดับสุดท้ายต้องดูลักษณะองค์พระอีกทีหนึ่งในลักษณะที่องค์พระโดนสภาพรักมาหรือทำความสะอาดรักมากับสภาพไม่ได้โดนรักมาซึ่งจะทำให้จุดนี้เปลี่ยงเเปลงได้การดูมิติพระต้องดูจากองค์จริงเท่านั้น


16.ประสบการณ์เคล็ดลับน้อยๆเตือนเรื่องดูเเละการใช้เเว่นขยายส่องพระสมเด็จวัดระฆังหรือพระเนื้อเก่าๆเเม้กระทั่งรักใหม่หรือรักเก่าอย่าส่องในที่ไม่มีเเสงหรือที่มืดๆควรส่องหรือดูในที่มีเเสงเเดดจัดหรือที่มีเเสงสว่างพอสมควรเเล้วจะเห็นเนื้อพระว่าเก่าหรือใหม่เเล้วท่านไม่พลาดเรื่องเนื้อ


17.เเละที่สำคัญไม่เเพ้เรื่องเเม่เเบบพิมพ์คือการดูลักษณะเนี้อพระเป็นลำดับต่อไป